Z inicjatywy Towarzystwa Absolwentów, Wychowanków i Przyjaciół Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Tomasza Zana w Pruszkowie, odbył się w dniu 5.06.2019r, Konkurs Twórczości Literacko- Poetyckiej oraz Wokalno- Recytatorskiej pn.”Tu w Zanie zaczynał Wojciech Młynarski’. Inicjatywa ważna i szlachetna, dla wszystkich, którym wciąż jest bliski sercu świat poezji, metafor i wartości humanistycznych, a szczególnie dla dużej grupy Zaniaków, którzy stali się orędownikami twórczości Wojciecha Młynarskiego, czując się jednocześnie Jego dumnymi i wdzięcznymi dłużnikami. Z tego powodu, pomysłodawcom konkursu przyświecał jasny i czytelny cel: popularyzować i promować twórczość wspaniałego kolegi – bacznego obserwatora, który konsekwentnie nie ustawał w komentowaniu naszej, polskiej rzeczywistości. Niezmiennie zdumiewa i porusza ponadczasowość i uniwersalizm Jego utworów a wysmakowane słownictwo, kierowane do każdego z nas oraz tematyczna różnorodność spraw zmieniającego się świata, pozwala na określenie Go mianem ”Kronikarza Epoki”.
Nieocenione jest miejsce Wojciecha Młynarskiego w kulturze polskiej, a uświadamianie tego faktu kolejnym, młodym pokoleniom Polaków, jest naszym przywilejem i miłym obowiązkiem. Z radością wyrażam swój podziw i uznanie dla uczestników w/w konkursu, którzy odważyli się zmierzyć z Jego tekstami, biorąc na warsztat wybrane wiersze czy piosenki literackie.
Najserdeczniej gratuluję, wszystkim nagrodzonym Laureatom!!!
Moja fascynacja twórczością Młynarskiego trwa nieprzerwanie od wielu lat, dlatego też czuję się zaszczycona i wdzięczna Zarządowi Towarzystwa za zaproszenie mnie do realizowanego projektu, umożliwiając mojej osobie przewodzenie szanownemu Jury. Dziękuję!! Wierzę, że Pan Wojciech, poprzez wykorzystanie całej siły swojego talentu, stanie się dla wielu autorytetem w posługiwaniu się pięknym słowem i puentą oraz inspirującym Brylantem, pełnym, tylko dobrych nadziei.
„Jeszcze w zielone gramy, jeszcze nie umieramy, jeszcze się spełnią nasze piękne dni, marzenia, plany….”, – dlatego, nieprzerwanie – „Róbmy swoje, póki jeszcze ciut się chce, bo drobiazgów parę się uchowa – kultura, sztuka, wolność słowa – róbmy swoje, może to coś da?!”, czego z serca Państwu i sobie życzę.
Ewa Sowa
Z niecierpliwością czekałam na ostatni punkt piknikowego programu, czyli na koncert zespołu Janka Młynarskiego. Sala była nabita. Kapela zaczęła grać – melodie i słowa piosenek znali wszyscy; śpiewaliśmy je przecież przy ogniskach na obozach wędrownych, na spływach kajakowych. Ale nie tylko dobór repertuaru to sprawił, że natychmiast zapanowała atmosfera szczególnej swobody – takiej bez konwenansów, takiej, że dwoje szkrabów zaczęło pląsać, a raczej podskakiwać w rytm i turlać się przed orkiestrą.
Pierwszy raz słuchałam Janka Młynarskiego na żywo i jestem zdania, że nagrania nie oddają nastroju, jaki wprowadza, sam zapowiadając, potem śpiewając. Występ był znakomicie przygotowany równie pod względem akustycznym. Piszę o tym, ponieważ często się zdarza, że niewłaściwie ustawiona aparatura nagłaśniająca powoduje zlepienie dźwięków, które do słuchacza docierają jak strumień lawy. A tu – słyszałam każdy instrument, każde słowo tekstu i każdą nutkę. Słuchałam z przyjemnością, bo ożyły stare teksty, obudziły się melodie – była nostalgia, był żart, były cienkie, lecz czytelne aluzje.
W pewnej chwili nie tylko szkraby, porwane muzyką, hasały, lecz cała widownia zaczęła śpiewać, złożono ostatnie rzędy krzeseł, aby zrobić miejsce to tańca.
Było po prostu cudnie.
Pamiętam, ze w starym budynku szkoły w sali gimnastycznej, zwanej Olimpem, z powodu zdobiących ją fresków o tematyce mitologicznej, stał fortepian. Podczas przerwy śniadaniowej Wojtek Młynarski siadał do instrumentu i zaczynał grać, podając rytm:
– Dżez baburiba…
Podchwytywaliśmy, odpowiadając echem:
– Dżez baburiba…
I tańczyliśmy aż do dzwonka wzywającego na lekcję.
Jak widać – tradycja przechodzi z pokolenia na pokolenie.
Barbara Walicka
W dniu 15 czerwca 2019 r. w siedzibie Towarzystwa Absolwentów, Wychowanków i Przyjaciół Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Tomasza Zana w Pruszkowie, odbyło się Walne Zgromadzenie Członków Towarzystwa, którego celem było zatwierdzenie sprawozdania finansowego Towarzystwa za rok 2018 r. oraz realizacja pozostałych punktów zawartych w Zawiadomieniu o WZC.
Dobra pogoda w tym dniu nie sprzyjała frekwencji, toteż WZC odbyło się w II terminie. Zarząd Towarzystwa przedstawił: sprawozdanie finansowe za 2018 r. oraz sprawozdanie Zarządu z działalności Towarzystwa w 2018 r. WZC przyjęło oba sprawozdanie, składając jednocześnie pewne uwagi dotyczące sposobu i zakresu przedstawionych sprawozdań. Zarząd Towarzystwa przyjął zgłaszane uwagi uwzględniając je częściowo w omawianym sprawozdaniu, natomiast pozostałe uwagi przyjęto jako wnioski WZC, które należy uwzględnić przy konstrukcji kolejnych sprawozdań, ale też i innych dokumentów informacyjnych.
Niebawem udostępnimy na naszej stronie sprawozdanie finansowe Towarzystwa za 2018 r.
Z przyczyn organizacyjnych WZC nie zdążyło zająć się odwołaniem Kol. Zdzisława Ostrzyckiego od decyzji Zarządu. WZC zobowiązało Zarząd do ujęcia tego punktu w programie najbliższego WZC.
Dziękujemy wszystkim członkom Towarzystwa, którzy przedłożyli sprawy Towarzystwa nad wypoczynek w tym pięknym dniu.
Zarząd Towarzystwa
8 czerwca bawiliśmy się na PIKNIKU w Zanie. Pomimo przeciwności takich jak: wakacyjna pogoda, która wyciągnęła z Miasta wielu jego mieszkańców, a także „licznych konkurencyjnych imprez”, jakie odbywały się 8 czerwca w Pruszkowie, zainteresowanie PIKNIKIEM należy uznać za zadowalające. Sumując uczestników poszczególnych imprez, projekt pod nazwą PIKNIK w Zanie przyciągnął zainteresowanie przeszło 500 uczestników (choć oczywiście niektóre osoby brały udział w więcej niż w jednej imprezie).
Opis konkretnych imprez wraz ze zdjęciami (a może i krótkimi filmami) sukcesywnie będziemy zamieszczać na naszej stronie. Natomiast już w tej informacji chcemy podziękować wszystkim, którzy przyczynili się do organizacji tego wspaniałego przedsięwzięcia. I tak dziękujemy:
– władzom Miasta – jako że Piknik realizowany był ze środków Budżetu Obywatelskiego Pruszkowa,
– mieszkańcom Pruszkowa, którzy swoimi głosami przyczynili się do wyboru tej imprezy do realizacji w ramach Budżetu Obywatelskiego Pruszkowa,
– Dyrekcji LO im. T. Zana oraz nauczycielom, uczniom i pracownikom administracji, za udostępnienie budynku Szkoły i pomoc w organizacji PIKNIKU,
– Dyrekcji i pracownikom Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego im. Stefana Woydy w Pruszkowie, za pomoc w organizacji PIKNIKU,
– absolwentom LO im. Zana, za udział w organizacji i imprezach PIKNIKU.
Mamy nadzieję, że tematy przewodnie konkretnych imprez PIKNIKU będą kontynuowane, choć nie koniecznie wszystkie i w takiej samej formule. A co Państwo na ten temat sądzicie?
Szczegółowe relacje z imprez PIKNIKU już niebawem.
W 2019 roku obchodzimy 35-lecie Towarzystwa Absolwentów, Wychowanków i Przyjaciół Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Tomasza Zana w Pruszkowie.
TAK! To już 35 lat :
– inspirowania działań na rzecz popularyzowania postaci Patrona Szkoły, nauczycieli i absolwentów,
– podejmowania starań dotyczących rozwoju Szkoły,
– współdziałania ze Szkołą w budowie jej pozytywnego wizerunku,
– budowania i utrzymywania więzi koleżeńskich między absolwentami, wychowankami i przyjaciółmi Szkoły, ze szczególną uwagą dla aktywizacji osób starszych,
– działania na rzecz integracji środowiska związanego ze Szkołą i reprezentacja tego środowiska na zewnątrz,
– współpracy z organizacjami pozarządowymi, instytucjami administracji państwowej i samorządowej,
oraz szeregu innych rodzajów działań.
Przekładając to na konkrety to:
– około 70 Spotkań Świątecznych,
– 6 Zjazdów Absolwentów,
– popiersie Tomasza Zana – Patrona Szkoły,
– Ściana Prof. Prusaka,
– Tablica Wojtka Młynarskiego,
oraz wiele innych akcji i przedsięwzięć prowadzonych przez te 35 lat.
Jednak jako najważniejsze trzeba wymienić setki spotkań z inicjatywy Towarzystwa z: Dyrekcją i ciałem pedagogicznym Szkoły, uczniami Szkoły, rodzicami uczniów, przedstawicielami władz państwowych i samorządowych, innymi organizacjami (często kierowanymi przez Zaniaków).
Oczywiście wyrazić trzeba szacunek i uznanie dla pomysłodawców i realizatorów idei Towarzystwa, tym większe że Towarzystwo powstawało w czasach kiedy powołanie takiej struktury nie było tak łatwe i proste jak dzisiaj. Nie podajemy jednak w tym miejscu faktów związanych z założycielami Towarzystwa i jego powstawaniem, ponieważ na ten cel przeznaczymy kolejne, obszerniejsze opracowania.
Intencją tej informacji jest przypomnienie o zbliżającym się jubileuszu 35-lecia oraz o tym co robimy od 35 lat niezależnie od sytuacji politycznej i trendów społecznych.
Zarząd Towarzystwa



