Zan – Nie byłem tu od 48 lat fizyczne, bo z Pruszkowa się nie ruszałem. Wiem, co się działo i jak się szkoła zmieniała. Mógłbym powiedzieć ze się zestarzała, ale tak nie jest wypiękniała ma nowy funkcjonalny budynek. Wejście jak dawniej od strony dworca PKP tylko ulica nie Ignacego Daszyńskiego a Obrońców Pokoju. Wchodzę jeszcze niepewnie hol prawie pusty stoliki jakieś pudła z reklamówkami nikogo tu nie znam przemykają uczniowie zaraz tą Panią to znam, choć wirtualnie z programu Pruszkowiaka to Pani Ewa Król, dyrektor Liceum Ogólnokształcącego im. Tomasza Zana. Pruszkowianka  niemalże od urodzenia i tego człowieka też znam można by powiedzieć, że też od urodzenia to Prezes Towarzystwa Absolwentów Wychowanków i Przyjaciół Gimnazjum i Liceum im. Tomasza Zana w Pruszkowie Cezary Grzelak. Hol powoli się zapełnia wchodzą inni patrzymy się na siebie i usiłujemy poznać, kto zaś nic dziwnego się nieźle się zmieniłem od licealnych lat. Rozmowy chcemy się nagadać za całe te 40 z hakiem lat a tu czas przerwać, bo za chwile oficjalna cześć uroczystości „Poczujmy to jeszcze raz! Zakończenie roku szkolnego 2021/2022 oraz X Zjazd Absolwentów zorganizowany z okazji 100-lecia Liceum Zana” i poczuliśmy – Po wprowadzeniu sztandaru, odśpiewaniu hymnu, przywitaniu przybyłych oraz wysłuchaniu przemówień Posła p. Zdzisława Sipiera, Starosty Pruszkowskiego p. Krzysztofa Rymuzy, Prezydent Pruszkowa p. Pawła Makucha. Na mnie wrażenie zrobiło wystąpienie Pani Ewy Król i młodego człowieka ucznia. Pani dyrektor czuwała nad całością oficjalną spotkania w czasie, której wręczono świadectwa oraz nagrody najlepszym uczniom w szkole, aktywności pozaszkolne, w które w minionym już roku szkolnym angażowała się młodzież. Nad częściom zjazdowa czuwał zaganiany Prezes Towarzystwa kolega Cezary Grzelak. Potem już było z górki wysłuchaliśmy i obejrzeliśmy występ szkolnego zespołu Memento Musica i pracowniczo uczniowskiego The Other River oraz pięknego utwór na cześć Ukrainy wykonanego przez uczennicę Oddziału Przygotowawczego dla dzieci z Ukrainy muzyka nie zna granic i nie ma barier językowych, (choć żałuję, że ukraińskiego nie znam).Po części oficjalnej absolwenci rozpoczęli wspominanie minionych lat przy deserze kawie lub herbacie można było zwiedzić szkołę i kto nie miał okazji a takich była większość zobaczyć sławna tablice pamiątkowa gdzie są wyryte wszytki nazwiska absolwentów minionych lat.  W ciągu nazwisk w lustrzanym odbiciu czas gna to już 100 lat. W obrazach pamięci miejsce to same budynek się zmienił jak obok świat. Miejsce to My w ciągu roczników imion i nazwisk wszyscy są równi cześć z nich będzie znanych jutro Większość będzie bohaterami dnia codziennego –życia. Wracamy do stolików rozmowy, rozmowy przeglądanie wyjątkowej publikacji wydanej z okazji 100-lecia Zana autorstwa p. Izabeli i Roberta Szewczyków (przeczytane w domu) Po deserze czas na obiad i dalej rozmowy rozmowy jedni już musza wyjść roczniki się mieszają wspomnienia. Umówmy się na spotkanie gdzieś i już koniec czas pożegnań. Ja tu dalej będę wpadać jak dawniej wirtualnie by zobaczyć, co nowego w mojej budzie” się dzieje.

Pozdrawiam Wszystkich Andrzej Wacławek

[Pokaz zdjęć]